• 
  
  ติดต่อลงโฆษณา [email protected] หรือโทร. 081-811-1138 หรืออ่านรายละเอียดเพิ่มเติม คลิกที่นี่

Name:

Verification:

Loading...

Message:

<p>[QUOTE=&quot;RollriderS, post: 1070829, member: 979&quot;]ชายแก่เลยวัย 70 คนหนึ่งคุยกับลูกชายที่เพิ่งกลับมาเยี่ยม </p><p>หลังจากแต่งงานย้ายครอบครัวออกไปไม่กี่ปี </p><p><br /></p><p>ชายแก่&nbsp; : แจ๊ค (ชื่อลูกชาย) นั่นอะไรลูก? พ่อเห็นลางๆ </p><p>แจ๊ค&nbsp; : อ๋อ วัวหน่ะพ่อ </p><p><br /></p><p>เวลาผ่านไป 2-3 นาที </p><p><br /></p><p>ชายแก่&nbsp; : แจ๊ค นั่นอะไรลูก? </p><p>แจ๊ค&nbsp; : วัวตัวเดิมนั่นแหละพ่อ ยังไม่ไปไหนเลย </p><p><br /></p><p>ผ่านไปอีก 2-3 นาที </p><p><br /></p><p>ชายแก่&nbsp; : แจ๊ค นั่นอะไรอีกล่ะลูก? </p><p>แจ๊ค&nbsp; : (เริ่มมีอารมณ์หงุดหงิด)&nbsp; วัวพ่อวัว !! </p><p>วัวตัวเดิมที่เพิ่งถามนั่นแหละ </p><p><br /></p><p>เวลาผ่านไปอีก 2-3 นาที </p><p><br /></p><p>ชายแก่&nbsp; : แจ๊ค นั่นอะไรลูก? </p><p>แจ๊ค&nbsp; : (เริ่มทนไม่ไหว) เอ๊ะ!! พ่อนี่ยังไงนะ ถามซ้ำๆ ซากๆ อยู่ได้ </p><p>ผมจะบอกครั้งสุดท้าย แล้วนะว่า วัว...!! </p><p><br /></p><p>ผ่านไปอีก 2-3 นาที </p><p><br /></p><p>ชายแก่&nbsp; : แจ๊ค นั่นอะไรน่ะลูก? </p><p>แจ๊ค&nbsp; : โอ๊ย!!! พ่อเลอะเลือนแล้ว คุยกันไม่รู้เรื่อง </p><p>ผมไม่คุยกับพ่อแล้ว แล้วแจ๊คก็ผละจากพ่อไปอย่างอารมณ์เสียเป็นที่สุด </p><p><br /></p><p>เวลาผ่านไป จวบจนตอนเย็น </p><p><br /></p><p>ได้เวลาอาหารค่ำ&nbsp; เมื่อไม่เห็นผู้เป็นพ่อลงมา </p><p>แจ๊คจึงเดินขึ้นไปตามที่ห้อง ณ ที่นั่น เขาได้พบชายแก่ </p><p>นั่งเหม่อลอย ข้างๆ มีไดอารี่เก่าๆ เล่มหนึ่งที่เพิ่งเขียนบันทึกในวันนี้เสร็จ </p><p>แจ๊คถือวิสาสะเข้าไปอ่าน ความว่า...ครั้งหนึ่งเมื่อ 40กว่าปีก่อนมาแล้ว </p><p>เรามีลูกชายคนหนึ่งที่เรารักมากที่สุด </p><p>เราตั้งชื่อเค้าเองว่า...แจ๊ค </p><p>ในวันที่อากาศแจ่มใสวันหนึ่ง เราพาแจ๊คออกไปเดินเล่น </p><p>ตอนนั้นแจ๊คกำลังพูดได้เก่งทีเดียว </p><p>เราพาเค้าไปนั่งที่สวนหลังบ้าน </p><p>พอดีมีวัวผ่านมา... แจ๊คถามเราว่า พ่อ นั่นอะไร...วัวไงลูก </p><p>เราตอบ เวลาผ่านไป </p><p>อีกไม่ถึงนาที แจ๊คก็ถามคำถามเดิมเราอีก เราก็ตอบเช่นเดิมอีก </p><p>เป็นอย่างนี้อย ู่ถึง 25 ครั้ง </p><p>... เราไม่เคยเบื่อหน่ายเลยที่จะตอบคำถามเดิม ๆ&nbsp;&nbsp; เหล่านั้น </p><p>เรากลับรู้สึกดีใจอย่างที่สุดที่ลูกสนใจเราอย่างไม่เบื่อหน่าย... </p><p>แต่ในวันนี้&nbsp;&nbsp; ณ ที่แห่งเดิม คน 2 คน ที่เคยถามคำถามเดียวกัน </p><p>หากแต่ว่าเราเป็นฝ่ายถาม&nbsp;&nbsp; แจ๊คเป็นฝ่ายตอบ... เพียง 5 </p><p>ครั้งเท่านั้นลูกก็ตวาดเสียงดังใส่เรา&nbsp;&nbsp; หาว่าเราเลอะเลือน </p><p>รังเกียจแม้แต่จะคุยกับเราต่อไป... </p><p>เมื่ออ่าบจบแจ๊ครู้สึกผิดขึ้นมาจับใจ&nbsp;&nbsp; พ่อเลี้ยงเขามาอย่างดี </p><p>แต่วันนี้สิ่งที่เขาทำให้ท่านคือ&nbsp;&nbsp; การตวาดเสียงดัง </p><p>ไม่พูดด้วยแล้วก็เดินหนีไป&nbsp;&nbsp; เขาตระหนักว่า </p><p>เขาได้ทำสิ่งผิดพลาดซึ่งเขาเองแทบไม่รู้ตัว </p><p><br /></p><p>แล้วคุณล่ะ&nbsp;&nbsp; วันนี้คุณได้ทำอะไรดี ๆ ให้ท่านเหล่านั้นหรือยัง[/QUOTE]</p><p><br /></p>

• Log in with Facebook
• Log in with Twitter
• Log in with Google

Your name or email address:

Do you already have an account?

• No, create an account now.
• Yes, my password is:
• Forgot your password?

Stay logged in

• X